Dit blog heb ik geschreven  op 15 januari van dit jaar 2023 dus.

In mijn vorige introductie voor mijn nieuwe blog heb ik geschreven over de 3 mooie klusdagen. Ook dat we aan het eind van deze dagen een grote hoop snoeiafval en takken hebben verbrand.

Wat heb ik over het verbranden van deze hoop via facebook veel reacties ontvangen.  Vele reacties dat het onverantwoord is wat betreft de klimaat ontwikkelingen door mijn CO2 uitstoot van dit verbranden. Zelfs een reactie waarbij mijn CO2 voetafdruk door dit verbranden werd berekend. Reacties van lezers die me waarschuwen dat dit in Frankrijk ten strengste verboden is en hoge boetes kunnen worden uitgedeeld. Maar ook reacties van wat leuk het voor jezelf en voor je hulpen nog even ouderwets een fikkie heb gestookt.

Ik heb denk ik iedereen die gereageerd heeft wel een berichtje terug gestuurd. Want ik blijf het heel natuurlijk wel leuk vinden als er gereageerd wordt. En ik begrijp de reacties over vervuiling etc. ook wel.

Nu weet ik niet of het in ons dorp ook verboden is. In verschillende reactie blijkt dat het in sommige dorpen in bepaalde periodes wel is toegestaan. In ons dorp zie ik regelmatig dat er brandjes zijn. Zelf de 1 adjudant van de burgemeester ( in Nederland zou dat een wethouder zijn) verbrand regelmatig zijn snoeiafval en afgemaaid gras. Dus ben ik niet bang voor een overtreding van die ene keer dat ik mijn takkenhoop verbrand.

We hebben een tuin van 1,5 hectare met veel bomen, planten en struiken. Een ieder die een tuin heeft weet hoeveel snoeiafval daarvan afkomt. Al mijn snoeiafval gaat op een grote heuvel om te composteren. En die heuvel is aan het eind van het seizoen megagroot. In deze discussies vroeg ik me ook wel eens af wat de CO2 uitstoot zou zijn als ik alles naar de dechetterie ( vuilstort) zou willen brengen. Wel elke keer een rit van 34 kilometer.

Ik had bewust in de tuin een die plek gemaakt om het tuinafval te verbranden. Op deze plek heb ik nadat de schapen zijn weggegaan niets aan de grond gedaan. Gevolg grote oude hoge graspollen.  Mijn bedoeling is om op die plek een grote cirkel te maken van wilde bloemen. Dit jaar heeft onze gemeente dit gedaan op een onbewerkt stuk grond. Prachtig. Om die grote cirkel dan van grote stevige graspollen naar een mooi zaaibed voor wilde bloemen voor te bereiden zou een heel klus zijn. Dus ik dacht als we daar nu eens een brandstapel maken. Dan is na het verbranden ook het gras helemaal weg. De verbrande as is weer een goede voeding voor de komende bloemenzee. 2 vliegen in 1 klap.

Ik denk dat als straks in de zomer op de plek waar de brandstapel is geweest straks mooie wilde bloemen bloeien mijn CO2 uitstoot wel gecompenseerd is. Nu al weer een idee voor een foto van voor en na.

Dus nu de foto hoe het deze zomer was.